Modern Warfare Nasıl En İyi Üçleme Olmayı Başardı?

Call of Duty markasının altında çıkan kuşkusuz en iyi üçleme Modern Warfare, aynı zamanda oyun dünyası için de bu özelliğini bizce koruyor. Peki nasıl?

Call of Duty markasını, günümüzdeki hamleleri sebebiyle oyun dünyasında pek çok kez eleştirdik, eminiz ki her yeni oyunlarında da bu eleştirilere maruz kalmaya devam edecekler. Peki Modern Warfare bu eleştirilerden nasibini almaktansa, hepimizin saygısını ve sevgisini kazanmayı nasıl başardı. Diğer FPS oyunlarından farklı kılan yönü neydi? Bu blog yazısından anlayabileceğiniz üzere Modern Warfare övücülüğü yapacağız biraz. Fakat elimizden geldiğince fanatizme kaymadan, doğru yönleriyle bunu yapacağız.

Sinematikleri Aradan Çıkartalım mı?

Evet her oyun sever, öncelikle oyunun içerisine doğru ve o güne kadar pek göremediğimiz sinematiklerin yerleştirilmiş olması sebebiyle seviyor bu seriyi. Bu gerçekten de muhteşem, kimi zaman üç beş saniyeyi ancak bulan bu sinematikler, kimi zaman dakikalarca sürüyordu. Bu bizi olayın içine çekmesi açısından da, içeriği daha dolu kılması açısından da çok değerliydi.

GTA 4 Neden Serinin En İyi Oyunudur?

Diğer bir yandan bu sinematikler oyun dünyasına da bir kilit taşı oldu, çoğu oyun bu formülle çok başarılı işler çıkartmaya başladı. Fakat taklitler aslını yaşatır emsali, Modern Warfare’den daha iyi diyebileceğimiz bir örnek de şu an için benim aklıma gelmiyor doğrusu.

Optimizasyon Şahı: Modern Warfare

Üçlemenin her oyunu ayrı ayrı takdir edilmeli bu konuda. Optimizasyon olarak gerçekten çok iyi yapımlar. Çünkü grafik kalitesi açısından modern oyunların dahi birçoğuna taş çıkartabilecek seviyede olan Modern Warfare, kolay kolay kasmıyor gerçekten. Seriye başladığımda “Ulan acaba bilgisayara haksızlık mı ediyorum, başına bir şey gelmese keşke.” dediğim bir bilgisayarla oynadım. Taş gibi de oynattı ciddi ciddi. Yani böyle bir bilgisayarda görselliğe ne kadar doyulabilirse o kadar doydum. Bu durum eminim ki birçoğunuz için geçerli olacaktır, eğer hala oynamadıysanız ve zayıf bir donanıma sahipseniz bu seriyi kaçırmamakta fayda var.

Küçük Detaylar İnsanı Mutlu Ediyor

O yıllarda oyunculara hala değer veren bir marka ile karşı karşıya olduğumuzu hissettiğim bir anı ve easteregg’i de sizinle paylaşayım. İkinci oyunun ilk görevlerinden birisinde, Afganistan’da düşmanla kapışırken, öldüm öleceğim derken bizim askerlerden birisinin arkasına siper aldım. İsmi dikkatimi çekti. Cpl. Onur’du adı. Aa dedim, Afganistan’da Türk askerinin de mücadeleye dahil olduğu hissini vermek için eklenmiş güzel bir ayrıntı sanırım. Onbaşı Onur ile birlikte görevi tamamladıktan sonra ufak bir Google araştırması yapmaya başladım. Sadece Onur da değil, pek çok isim varmış aslında ‘easteregg’ olarak adlandırabileceğimiz. Çünkü oyundaki askerlerin isimleri, geliştirici ekipten serpiştirmelerle süslenmiş. Bizim Onbaşı aslında Sami Onur isimli, oyunun Sanat departmanında yer alan bir abimizmiş. Daha sonrasında yerli oyun basını ile de yakın temasa geçmiş zaten.

Ufacık bir detayı daha hatırlamışken söyleyeyim, Call of Duty ve Call of Duty II’de çok sevilen karakterlerden birisi olan CPT. Price, bu oyuna da taşınıyor. Bir teoriye göre, iki Price kronolojik olarak aynı kişiler olamaz ama benzerliklerinden dolayı akraba olma ihtimalleri yüksek. Teori diyor ki bu iki Yüzbaşı Price, amca yeğen ilişkisine sahip iki rütbeli ve amcanın başarıları ve kahramanlıklarından dolayı John Price da onunla aynı yola çıkıyor.

Hikayede Vurucu Olmak, İşi Kısa Tutmak

Uzun oynama süreleri, tekrar oynanabilirlik gibi unsurlar günümüzde oldukça değerli görülüyor. Peki gerçekten 100 saat oynanış sunan ama iyi bir hikayeyi derleyip bir araya getiremeyen bir oyun mu? Yoksa her anından keyif aldığımız 20 saat civarı, başından mutlu ayrılabildiğimiz bir tecrübe mi? Bence hepimizin cevabı belli. Bu arada üç oyunun toplamı ancak 20 saati bulabiliyor sadece hikayelerini tamamlayıp kapatırsak. Fakat bana sorarsanız özellikle 2. oyunun ‘Special Ops’ kısmı da epey götürecek türden bir oynanış sunuyor. Peki iyi hikayeyi sunan nedir?

Bunun artık Spoiler olacak bir yanı kalmadı ama Ghost’un ve oyunda yönettiğimiz karakter olan Roach’ın ölümü birçoğumuzun aklından çıkmayan, gerçekten de aksiyon doruğa ulaşmışken, oyuna sulu gözlerle devam etmemize neden olan sahnelere alışmak lazım. Bir de “Bunu da yapmamışlardır.” diyeceğimiz, hikayenin epik duruşunu arttıran şeyler de var tabii ki.

Diğer bir yandan da karakterler konusunda Taht Oyunları ya da Breaking Bad izlercesine izliyoruz oyunu, kısacık sürede pek çok karakterin gelişimine şahit oluyoruz. Bu da oldukça değerli. Tekrardan hatırlamakta fayda var, birden fazla karakteri yönetiyor olmak konusunda GTA V gelsin, abisinin elini öpsün. Gerçekten.

İşte bunca irili ufaklı ayrıntı birleşip, muhteşem üç oyunu karşımıza sunuyor. Son olarak söylemekte fayda var, Yüzbaşı Price’ı çok seviyoruz.